Agonalny trans

Agonalny trans

Rozpostarte skrzydła nadziei,
w poszukiwaniu nowego widoku,
iż ludzi jakaś idea sklei,
przynosi nam raczej niepokój.

Szanse marne na odnowę,
horyzonty toną we mgle,
stare wizje duszą nowe,
klęskę widać w tle.

Absurdy ubrane w zacofanie,
ciemnota dusi indywidualizm,
mając wysokie mniemanie,
nie uznaje żadnych analiz.

W swej upartości nie odpuści,
zniszczy całe otoczenie,
na milimetr nie spuści,
brak nadziei na otrzeźwienie.

Mroczna wizja ludzkości się otwiera,
wieszcząc marny jej kres,
nie pozostaniemy nawet w muzeach,
zniszczy nas doszczętnie własny bies.

Ludzkość dostawała wiele szans,
z porażek nie wyciągnęliśmy morału,
teraz wpadliśmy w agonalny trans,
płynąc do ściekowego kanału.

Nika 18 sierpień 2016 r

Obrazy,zdjęcia i muzyka z netu
żadne naruszenia praw autorskich nie są zamierzone..