Będę czekać
Będę czekać,aż po życia kres,
w tym miejscu które tylko nasze jest,
gdzie szczęście,choć chwilowe,
dawało życiową odnowę,
pozwalało unosić się nad ziemią,
dało ponieść marzeniom,
płynąć w wiatru objęciach,
szepcząc czułe zaklęcia,
twoim zapachem okryta,
czułam się jak boska Afrodyta,
niesiona w niebiańskiej przestrzeni,
wysoko hen od ziemi,
w aksamicie dłoni zatopiona,
jakbym frunęła w twoich ramionach,
bezpieczna i wyzwolona.
w tym miejscu które tylko nasze jest,
gdzie szczęście,choć chwilowe,
dawało życiową odnowę,
pozwalało unosić się nad ziemią,
dało ponieść marzeniom,
płynąć w wiatru objęciach,
szepcząc czułe zaklęcia,
twoim zapachem okryta,
czułam się jak boska Afrodyta,
niesiona w niebiańskiej przestrzeni,
wysoko hen od ziemi,
w aksamicie dłoni zatopiona,
jakbym frunęła w twoich ramionach,
bezpieczna i wyzwolona.
Nika marzec 2015 r
Obrazy,zdjęcia i muzyka z netu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz